Henry de Montfort. Śmierć w bitwie pod Evesham.
Parę słów na temat obchodzonej dziś rocznicy jednej z najkrwawszych i najbardziej decydujących bitew średniowiecza. 4 sierpnia 1265 roku, pod Evesham, starły się siły angielskich baronów pod wodzą Szymona z Montfort, VI hrabiego Leicester, z siłami królewskimi pod wodzą Edwarda I Długonogiego, w owym czasie jeszcze Lorda Edwarda. Te pierwsze poniosły druzgocącą klęskę, a w wyniku rzezi, która nastąpiła zginęli wszyscy przywódcy buntowników z Szymonem na czele.
Po śmierci ciało Simona de Montfort stało się przedmiotem wyjątkowego okrucieństwa (XIII wieczna rycina).
Jako jeden z pierwszych śmierć poniósł najstarszy syn Szymona, dwudziestosiedmioletni Henryk, który, jeśli wierzyć źródłom, został rozpłatany mieczem na oczach swego ojca. Henryk był najstarszym dzieckiem Szymona i księżniczki Eleonory, najmłodszej córki króla Anglii Jana be Ziemi, siostry króla Henryka III. Przyszedł na świat 29 listopada 1238 i pozostaje jednym z nielicznych przedstawicieli średniowiecza, których datę dzienną urodzin znamy (została odnotowana przez Mateusza z Paryża).
Imię otrzymał prawdopodobnie na cześć wuja, króla Henryka III, który był jego ojcem chrzestnym. Z kolei najstarszy syn Henryka Edward (przyszły Długonogi) był chrześniakiem Szymona.
Henryk od wczesnych lat pobierał nauki u jednego z najbardziej światłych mężów ówczesnej Anglii, Roberta Grosseteste (ca. 1170-1253), teologa, filozofa, wykładowcy Uniwersytetu Oxfordzkiego, biskupa Lincolnu, który nauczył chłopca czytać i pisać. To właśnie Henryk, pięknym charakterem pisma, spisał ostatnią wolę swego ojca. Testament Szymona z Montfort zachował się po dziś dzień. Według legendy Robert miał zobaczyć w oczach swego ucznia przyszłość i przepowiedzieć, że umrze on w słusznej sprawie, w tym samym dniu co ojciec. Po bitwie pod Evesham zwycięski Lord Edward miał zapłakać nad ciałem kuzyna, towarzysza dziecięcych zabaw (synowie Szymona spędzali sporo czasu ze swymi królewskimi kuzynami) i zamówić w jego intencji mszę świętą.
Jako jeden z pierwszych śmierć poniósł najstarszy syn Szymona, dwudziestosiedmioletni Henryk, który, jeśli wierzyć źródłom, został rozpłatany mieczem na oczach swego ojca. Henryk był najstarszym dzieckiem Szymona i księżniczki Eleonory, najmłodszej córki króla Anglii Jana be Ziemi, siostry króla Henryka III. Przyszedł na świat 29 listopada 1238 i pozostaje jednym z nielicznych przedstawicieli średniowiecza, których datę dzienną urodzin znamy (została odnotowana przez Mateusza z Paryża).
Imię otrzymał prawdopodobnie na cześć wuja, króla Henryka III, który był jego ojcem chrzestnym. Z kolei najstarszy syn Henryka Edward (przyszły Długonogi) był chrześniakiem Szymona.
Henryk od wczesnych lat pobierał nauki u jednego z najbardziej światłych mężów ówczesnej Anglii, Roberta Grosseteste (ca. 1170-1253), teologa, filozofa, wykładowcy Uniwersytetu Oxfordzkiego, biskupa Lincolnu, który nauczył chłopca czytać i pisać. To właśnie Henryk, pięknym charakterem pisma, spisał ostatnią wolę swego ojca. Testament Szymona z Montfort zachował się po dziś dzień. Według legendy Robert miał zobaczyć w oczach swego ucznia przyszłość i przepowiedzieć, że umrze on w słusznej sprawie, w tym samym dniu co ojciec. Po bitwie pod Evesham zwycięski Lord Edward miał zapłakać nad ciałem kuzyna, towarzysza dziecięcych zabaw (synowie Szymona spędzali sporo czasu ze swymi królewskimi kuzynami) i zamówić w jego intencji mszę świętą.
Henryk jest jednym z bohaterów powieści amerykańskiej pisarki Sharon Kay Penman, Falls the Shadow.
Autor najnowszej biografii Szymona z Montfort, Darren Baker, prowadzi świetną stronę mu poświęconą, na której znajdziecie dodatkowe informacje na temat bitwy pod Evesham, Henryka i pozostałych dzieci Szymona i kisężniczki Eleonory.
Więcej informacji w Who's Who in Early Medieval England autorstwa Christophera Tyermana
Autor najnowszej biografii Szymona z Montfort, Darren Baker, prowadzi świetną stronę mu poświęconą, na której znajdziecie dodatkowe informacje na temat bitwy pod Evesham, Henryka i pozostałych dzieci Szymona i kisężniczki Eleonory.
Więcej informacji w Who's Who in Early Medieval England autorstwa Christophera Tyermana
Podziwiam Twoje zacięcie! I z ciekawością czytam Twoje wpisy:)
ReplyDeleteDziękuję za wsparcie :-)
Delete