Średniowiecznix

Henryk III Biały pozostaje jednym z zapomnianych książąt piastowskich. Zawsze w cieniu ojca, wielkiego przegranego spod Legnicy, Henryka II Pobożnego , i syna, Henryka IV Probusa, a przecież zupełnie nie powinno tak być. I nie tylko ze względu na jakże ciekawą biografię księcia, ale przede wszystkim ze względu na jego znamienity rodowód. To właśnie w Henryku III Białym (jak również w jego braciach), zbiegły się linie wielkich książąt, królów i wojowników sięgających nie tylko - co oczywiste - Bolesława Krzywoustego , ale także cesarskiego dworu Fryderyka Barbarossy , jak również Ziemi Świętej, w tym Królestwa Jerozolimskiego i Księstwa Antiochii. Agnes von Waiblingen, córka cesarza Henryka IV, prapraprababka Henryka III Białego, babka między innymi Bolesława Wysokiego i Fryderyka Barbarossy, drzewo genealogiczne rodu Babenbergów, XV w. Henryk był trzecim pod względem starszeństwa synem księcia wrocławskiego Henryka II Pobożnego (1197-1241) i Anny (ok.1201-1265), księżnic

1 grudnia przypadła 879 rocznica śmierci Henry'ego I, króla Anglii (1100-1135). Henry zmarł po 35 latach panowania, owiany sławą wybitnego choć czasem bezwzględnego władcy. Niestety jego śmierć pogrążyła królestwo na dziewiętnaście długich lat w wojnie domowej. Po 35-letnim okresie dobrobytu, prawnych i administracyjnych reform, które zapewniły poddanym króla pokój, anarchia, która zapanowała zarówno w Anglii jak i w jego kontynentalnych posiadłościach, kazała kronikarzom odnotować, iż był to czas, gdy "Chrystus i jego święci zasnęli" nad Anglią.                          XIII-wieczna podobizna Henry'ego I (źródło: Wikipedia) Henry zmarł w  Lyons-la-Forêt,  w jednej ze swych rezydencji w Normandii, w której często zatrzymywał się na czas polowań. Jak donosił Henry of Huntingdon: Król chojnie częstował się minogami, w których gustował, a które nigdy mu nie służyły. Medyk królewski radził wstrzemięźliwość, ale władca ani myślał stosować się do życzliwych za