Średniowiecznix

22 września 1319 niewielka Osina musiała przeżyć prawdziwy wstrząs, zarówno dosłowny, gdy ziemia zadudniła pod uderzeniami końskich kopyt, jak i przenośny, gdy rozeszła się wieść, że do osady na owych koniach zjechali książę Jawora,  Henryk  i król Czech, Jan Luksemburski ze swymi barwnymi orszakami. Bez wątpienia był to jeden z najważniejszych dni w historii osady. Dla obu władców również miał wielkie znaczenie. Nie porzybyli tu bowiem na spotkanie towarzyskie, ale radzić i dzielić w sprawie Łużyc, do których obaj rościli sobie prawa po bezpotomnej śmierci Waldemara Wielkiego w sierpniu tego roku. Więcej na temat przebiegu rokowań i decyzji owego dnia podjętych w  tym ciekawym artykule . Tak, 22 września 1319 mieszkańcy niewielkiej Osiny musieli być świadkami scen podobnych do tej przedstawionej na jednej z miniatur zdobiących Kroniki  Jean'a Froissarta.   Henryk i Jan byli nie tylko przeciwnikami politycznymi, ale także szwagrami. Żona Henryka,  Anežka Přemyslovna  [

Wybudowałem tak piękne zamki, że ich ruiny mi wystarczą .  Zazwyczaj zgodziłabym sie w tym względzie z francuskim pisarzem Julesem Renardem, ale nie dziś. Dziś ruiny zamków i innych budowli mi nie wystarczą i zamierzam opowiedzieć o tych, które przetrwały do naszych czasów w świetnym stanie, a których przywilej podziwiania zawdzięczamy Henrykom właśnie. Zatem, do rzeczy... Henry II Plantagenet (1133-1189) Niezaprzeczalnie jednym z największych budowniczych średniowiecznej Europy był Henryk II Plantagenet. Król Anglii od 19 grudnia 1154 r., otrzymał w spuściźnie po swym poprzedniku, królu Stefanie (ok. 1097-1154)  i po swej matce, cesarzowej Matyldzie (1102-1167)  kraj spustoszony dziewiętnastoletnią wojną domową. Zanim podjął się jego odbudowy, zmuszony był kilka zamków zburzyć. Były to budowle wzniesione nielegalnie przez baronów, którzy w czasie wspomnianej wojny wzrośli w siłę i zasmakowali niezależności. Jednak z czasem, nieugiętej woli i niewyczerpanej energii młodego